donderdag 16 februari 2012

Que sube y que baja

Pfff, dat was een avontuurlijk dagje gister. Eerst gingen we het beschermde natuurgebied La Sierra de Quila in. Ik schrok al van die weg - een keienweg van 30 km lang hoog de bergen in - maar volgens Lein kon onze Chevy dat prima aan. Inderdaad, na een half uurtje schudden wen je er aan en ging het goed. Bovendien waren de beloningen het meer dan waard: wat een uitzichten! Heel indrukwekkend! Om naar de vennetjes en meertjes in het natuurgebied te gaan moesten we van de hoofdweg af. Dat hebben we een paar kilometer geprobeerd, maar dat werd toch iets te heftig voor ons karretje. Dus terug en door over de keien. Toen we het natuurgebied weer uitreden veranderde deze weg in een zandpad. Die hebben we nog kilometerslang moeten volgen, weer om de bergen heen via kleine dorpjes terug naar ons beginpunt Tecolotlán. Spannend! Maar ook heel mooi. We kwamen alleen af en toe wat mannen te paard tegen. Is ook een beter idee op die wegen!
Eenmaal weer asfalt onder de wielen gaven we flink gas richting Tapalpa. Weer een prachtige route door de bergen. Wat een mooi stukje Jalisco is dit! Tot ... de asfaltweg onaangekondigd ophield en we weer 25 km onverhard moesten rijden. Echt spannend werd het toen we moesten afdalen door de blubber. Net toen we dachten dit gaan we niet redden kwamen we twee cowboys tegen die ons verzekerden dat we het ergste hadden gehad. Inderdaad viel het daarna mee en hebben we nog kunnen genieten van mooie vergezichten. Zoals de zogenaamde Piedrotas vlak voor Tapalpa. Het dorpje is ook erg mooi trouwens: witte huisjes, houten balkonnetjes en rode dakpannen; het hele dorp. Nu de omgeving maar eens verkennen. Zoveel mogelijk te voet zodat de Chevy even mag rusten. Hij heeft het goed gedaan maar volgende keer nemen we een 4 x 4!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten